آقای رئیس جمهوری ! پس آمایش سرزمین و آمایشگری کجای تفکر و برنامه اقتصادی - اجتماعی شماست ؟

دکتر حسن روحانی ، رئیس جمهور ،

در همایش اقتصاد ایران ، 14 / 10 / 1393 .

اقتصاد باید از انحصار و رانت نجات یابد

دکتر روحانی بزرگترین مشکل و معضلی که دولت یازدهم در روز اول آغاز به کار خود با آن مواجه بود،عدم استفاده از نظرات کارشناسان دانست و اظهار داشت: بزرگترین معضل، عدم استفاده از تجربه و دانش اندیشمندان، دانشگاهیان ،صاحبنظران و کارآفرینان بود و اقتصاد کشور در آن مقطع به دنبال خود درمانی بود و عده ای داروها و مسکن هایی را در راستای خود درمانی برای اقتصاد تجویز می کردند و نتیجه خود درمانی نیز کاملا مشخص است که چه می شود.

.... اگر انتقاد سازنده باشد بسیار مفید هم است اما باید حواسمان جمع باشد و مراقب بود که به اعتماد مردم صدمه زده نشود.

و مردم قبول کردند که این دولت بدون مشورت های علمی کاری انجام نمی دهد و اعتماد کردند که این دولت به آنها دروغ نمی گوید

دولت به دنبال توسعه مستمر و پایدار و همه جانبه است

 چنانچه در عرصه های مختلف از جمله انرژی،راه آهن، آب،برق و گاز با کشورهای مختلف ارتباط تنگاتنگ داشته باشیم، امنیت ملی ما هر چه بیشتر تقویت می شود.

عده ای چنین عنوان می کنند که دولت به فلان وعده خود عمل نکرده است در حالی که همه یقین داشته باشند که هیچ وعده ای نبوده که به مردم داده باشیم و آن را شروع نکنیم اما اینکه به پایان و نتیجه برسد نیازمند آن است که همه با هم همکاری کنند... اگر ملت بطور یکپارچه در صحنه باشند ....

...تکیه بر اقتصاد بومی ... 

آقای رئیس جمهور !

مانگفته ایم که شما و یارانتان به ما دروغ می گوئید ... امٌا کجا با ما متخصصان حقیقی و مجرٌب آمایش سرزمین که در عین حال یک اقتصاد اجتماعی ، منطبق ترین سیاست ها با قانون اساسی ایران ، و مناسب ترینشان با توسعه عمرانی - اقتصادی - اجتماعی ( و به خصوص سیاسی ) و فرهنگی این مرز و بوم است ، مشورت فرمودید ؟ ؛ کجا حتی ما را جزو مردم به شمار آوردید ؟!!! .... و چگونه من و امثال من میتوانیم با « رانتخواران آمایش سرزمین در کشور » به صورت ملٌت یکپارچه در آئیم ؟! ؛ معلوم می شود در تناقض با برنامه های سیاسی - انتخاباتی و فرمایشات قبلی در این سخنرانی غرٌا ... دولت یازدهم یا هنوز هم مردم را صاحب اختیار نمی داند یا خود رانتخوار مقام و مسؤولیت در امر آمایش سرزمین است ؟! . بر چه اساسی برخیبه صرف مقام و مدرک ( با اعتبار یا بی اعتبار )  مورد نظر خواهی قرار میگیرند و دعوت به همکاری می شوند و آمایشیان ، از متخصصانشان گرفته تا دانشجویان ، به حاشیه رانده می شوند ؟!!! . 

اگر دولت واقعا" به دنبال توسعه مستمر ، پایدار و همه جانبه ، و تقویت امنیت ملی ، از جمله بنا به اموری عمرانی چون راهها - سدسازی ها - شبکه برق - و به ویژه تکیه بر اقتصاد بومی ( توانمندیهای سرزمین ) ... است راهی جز اتخاذ سیاستهای آمایشی حقیقی ( علمی ، و نه مجازی و ساختگی کنونی ! ) دارد ؟!!!. جای جغرافیادانان اقتصدادی و به خصوص مطالعه گران حقیقی و معتبر ) آمایش سرزمین در دولت شما در کجاست ؟!