سال 1995 سالی است که دولت جمهوری فرانسه دوباره به سیاست آمایش سرزمین فرانسه ، یعنی سیاستهائی که در برگیرنده کل سرزمین آن کشور باشند ، باز گشته است : شارل پاسکوآ ، گلیست ، به عنوان وزیر کشور و آمایش سرزمین فرانسه در دولت ادوارد بالادور ، بازهم بحث استفاده از سیاستهای آمایش سرزمین در آن کشور را به راه انداخت .
این بحث و فحص ها در فوریه 1995 میلادی به تصویب « قانون راهبرد آمایش و توسعه سرزمین » ( قانون پاسکوآ ) انجامید که تمام سرزمین یا به اصطلاح تمامیت جغرافیائی کشور فرانسه را در بر می گرفت .این بازگشت به سیاست های سرزمینی ، طی سالهای 1990 ، گرچه به دشواری ، امٌا نهایتا" با « قانون راهبرد آمایش و توسعه ی پایدار سرزمین ( قانون وُی نه ) » در 25 ژوئن 1999 ، و قانون مربوط به تحکیم و تسهیل روند همکاریهای بین شهرستانهای فرانسه ( قانون شونمان ) مصوب 12 ژوئیه 1999 ، ادامه یافت ، و تثبیت شد . از این به بعد ، از سال 2000 تا سال 2006 میلادی ، ( با یک دیدگاه سرزمینی ) ، رهیافت های توسعه ی پایدار در سیاست های عمومی ، به خصوص با فرم جدید قراردادهای بین برنامه ای دولت مرکزی و سازمان های محلی ، مورد نظر قرار گرفته است .
چند تجربه از آمایش سرزمین در فرانسه
و نتایج متغیٌر آنها
اولین تجربه های آمایش سرزمین در فرانسه آنقدرها هم متعدد نبوده اند؛ و در واقع اقداماتی محدود و زودگذر بوده اند؛ مثل « برنامه ملی آمایش سرزمین » در سال 1957 میلادی برابر 1336 شمسی ، تا آن که بعدا" استراتژی بسیار پر بحث و فحصی در باره آن مدوٌن شد ( در زمان حکومت ژنرال دوگل با تاسیس « هیئت نمایندگی امور آمایش سرزمین و تحرکات منطقه ای » و اقداماتی که آن هیئت انجام داد ) .
از آن جدید تر موضوع رها ساختن برنامه آمایش سرزمین ( برنامه سال 1993 میلادی برابر با 1372 شمسی که اجرائی نشد ) است ؛ تجربه ای که بر انصراف از یک استراتژی گسترده و همه جانبه برای تمام سرزمین فرانسه ، مهر تائید زد . از آن زمان به بعد دولت فرانسه بیشتر همٌ خود را در بخش های خاصٌی که از نظر سرزمینی مشکلات بیشتری دارند مصروف می دارد ( گرایشی که از اوایل دهه 1980 ، و با توجه به مسائل حادتر محله های سیاسی - اداری در شهرها ، مسائل روستائی ، و معضلات حوزه های صنعتی تحت بازسازی ، بیش و بیشتر افکار دولتیان را به خود معطوف داشته است ) .
آنگاه ، و صرفنظر از طرح های زیربنائی جاده ای و راه آهن که بنا به مصوبه های اوٌل آوریل 1992 ، و مبتنی بر قانون هدایت حمل و نقل داخلی که درتاریخ 30 دسامبر1982به تصویب رسید ، می رسیم به قانون راهبر حمل ئو نقل مورخ4 فوریه 1995 ( قانون پاسکه ) که اصلاحات و بهبودبخشی به «طرح ملٌی آمایش و توسعه سرزمین » را به صورتی بسیاربلند پروازانه در نظر داشت و البته سریعا" شکست خورد و متقاعد شد . با اینهمه به مقیاس هائی آمایش سرزمین هنوزهم در فرانسه وجود دارد ، مثل :
* روند جدید تجدید نظر در طرح هادی منطقه ایل - دو - فرانس ( پاریس) ، طرح هادی جزیره کُرس در جنوب فرانسه ، و طرح های هادی سرزمین های ماوراء بحار فرانسه .
* رهنمود ( دستورالعمل های کلٌی ) سرزمینی آمایش ( دتا ) از ماده ال 111 - 1 - 1 قانون شهرسازی فرانسه .
طرح منطقه ای آمایش و توسعه سرزمین ( سرادت ) ، به مثابه یک سرزمین مستقل ، بنا به قانون ُوی نه .
به مبارکی و میمنت عید سعید فطر 1435 ه . ق ، وبلاگِ
مبنا:آمایش شهری ومنطقه ای(مدیریت وبرنامه ریزی نواحی شهری بنا به آمایش)
ازاوٌل مرداد 1393شمسی افتتاح شده است
از پیشنهادات شما در تشکیل بهتر و تکمیل آن استقبال میکنیم